Dom jednorodzinny w Poznaniu 03/17
Dom jednorodzinny w Szczecinku
Dom jednorodzinny w Poznaniu 02/17
Projekt i aranżacja mieszkania w Poznaniu
Mieszkanie w kamienicy Poznań
Mieszkanie w kamienicy Poznań
Projekt kawalerki w kamienicy cechuje minimalizm oraz prostota form z jednoczesnym poszanowaniem klasycznego charakteru wnętrza. Wysoka przestrzeń pomieszczenia umożliwiła wprowadzenie antresoli, pełniącej funkcję sypialni, garderoby oraz miejsca do pracy. Pod antresolą znajduje się kuchnia z miejscem do spożywania posiłków. Przestrzeń ta wraz z korytarzem utrzymana została w ciemnej kolorystyce dzięki czemu na pierwszym planie pozostaje część dzienna – utrzymana w jasnej kolorystyce.
Przestronny apartament w Poznaniu
Apartament Warzelnia Poznań
Projekt apartamentu cechuje wyważenie pomiędzy minimalizmem, prostotą form oraz funkcjonalnością przestrzeni, duża powierzchnia przeszkleń w apartamencie pozwoliła na ograniczenie palety barwnej do bieli i czerni z akcentem miedzi. Projektowana przestrzeń przeznaczona jest dla trzy osobowej rodziny. Obejmuje salon połączony z kuchnią, hol, sypialnię oraz łazienkę. Otwarty na kuchnię salon pełni funkcję wypoczynkową, natomiast w strefie kuchni wyodrębiona została część jadalniana, która jest miejscem częstych spotkań rodzinnych. Dla zamiłowanych w sztuce i literaturze właścicieli apartamentu w holu zaprojektowana została biblioteczka. W sypialni oprócz miejsca na odpoczynek znalazło się również miejsce na przechowywanie oraz toaletkę.
Dom jednorodzinny w Poznaniu 01/17
Aranżacja apartamentu Gdańsk
Gabinet Kosmetyczny w Kołobrzegu – projekt oraz aranżacja
Aranżacja przestronnego mieszkania Poznań
Sypialnia w domu jednorodzinnym Piła
Łazienka singla w Warszawie
Kuchnia dla młodego małżeństwa Kołobrzeg
Punkt informacyjny
Klinika dentystyczna Poznań
Kuchnia dla rodziny 2+2 Szczecin
Kuchnia dla rodziny 2+2 Szczecin
Projekt kuchni przeznaczonej dla rodziny 2+2 z kreatywną przestrzenią dla dzieci Szczecin.
Szkoła Podstawowa Nr 17 Poznań
Szkoła Podstawowa
Nr 17 Poznań
Projekt wnętrza Szkoły Podstawowej Nr 17 Poznań. Budynek szkoły zaprojektowany został w latach 80. przez poznańskich architektów, natomiast pierwsza inauguracja roku szkolnego w tym budynku nastąpiła w 1985 roku.
Budynek szkoły podstawnej zlokalizowany jest w centrum osiedla i wkomponowany w szatę roślinną na działce liczącej ok. 20 tys. m2.
Szkoła składa się z czterech przystających do siebie budynków. Celem projektu było stworzenie wnętrza szkoły podstawowej, przestrzeni przyjaznej dla najważniejszych jej użytkowników – dzieci, w której oprócz przestrzeni przeznaczonej do nauki istnieje miejsce na odpoczynek, integracje i zabawę z rówieśnikami, wnętrze, które swoim wyglądem oraz atrakcjami będzie wzbudzać zainteresowanie każdego dziecka.
W projekcie podjęto próbę szczególnej analizy przestrzeni i dostosowania jej do obowiązującego systemu kształcenia, nie zaburzając przy tym opracowanego schematu funkcjonowania szkoły, odpowiadając również na zapotrzebowania pedagogów.
We wnętrzu szkoły wyznaczone zostały miejsca specjalnie dedykowane dzieciom, dla odpoczynku i zabawy, których bardzo często brakuje w tradycyjnych szkołach. W związku z posiadaniem przez szkołę patrona – Józefa Ignacego Kraszewskiego – wybitnego polskiego pisarza, autora licznych utworów dla dzieci, wybrane przestrzenie szkoły zaprojektowane zostały w ten sposób, aby jak najbliżej zapoznać się z postacią pisarza oraz z jego twórczością, zachęcić tym samym (w dobie Internetu) w sposób atrakcyjny dla najmłodszych do czytania książek.
Budynek szkoły przeznaczony został na użytek 450 uczniów, uczęszczających od klas 1-6. Po wejściu do szkoły wchodzimy do holu, w którym po prawej stronie znajduje się lada informacyjna oraz siedziska umożliwiające rodzicom oczekiwanie na dziecko. Po lewej stronie holu znajduje się informacja graficzna dotycząca orientacji poszczególnych budynków i przestrzeni szkolnych.
Z przestrzeni holu wejściowego możemy udać się do budynku administracyjnego, bloku sportowego oraz do części dydaktycznej. Udając się na lewo od wejścia przechodzimy do budynku dydaktycznego, w którym na poziomie „zero” znajdują się szatnie. Każda klasa posiada własna szatnie, w której znajdują się szafki z miejscem na pozostawienie osobistych rzeczy oraz książek. Na tej samej kondygnacji znajduje się świetlica szkolna, której wnętrze wydzielone zostało na przestrzeń do nauki oraz odpoczynku i zajęć kreatywnych.
Na przeciwko świetlicy znajduje się pokój nauczycielski oraz dwie sale lekcyjne dla klas pierwszych. Na kondygnacjach od 1-2 znajduje się łącznie 16 sal lekcyjnych, 8 na kondygnacji 1 i 8, na kondygnacji 2 odpowiednio dla klas 1-6. Na każdym piętrze oprócz sal lekcyjnych znajduje się pomieszczenie do prowadzenia zajęć w mniejszej grupie, bądź zajęć indywidualnych, toalety damskie oraz męskie, a także toalety przystosowane dla osób niepełnosprawnych.
W sali lekcyjnej przewidziane zostały miejsca na 24 osoby oraz nauczyciela prowadzącego. Każda z sal lekcyjnych zaprojektowana została w taki sposób, że wygospodarowane zostało w niej miejsce stanowiące zaplecze na pomoce naukowe, a także na umywalkę. Ławki oraz krzesła w sali dopasowano odpowiednio do wzrostu dziecka i ustawiono na środku danego wnętrza. Dodatkowo w każdej sali znajduje się zabudowa ścienna – szafa umożliwiająca przechowywanie niezbędnych pomocy naukowych. Grafika zastosowana na panelach szafy ma przypominać rysunek dziecka, a wertykalne, białe fronty nachodzące na grafikę, mają imitować złudzenie „wymazywania” gumką. Na stropie zastosowane zostały sufity akustyczne wraz z odpowiednim oświetleniem.
Każda sala lekcyjna posiada przeszklenie w drzwiach, umożliwiające zajrzenie do wnętrza. Na korytarzach zaprojektowane zostały specjalne kolorowe siedziska dla dzieci – w formie mobilnej pufy oraz w formie stałego siedziska w niszach korytarzy. Siedziska zapewniają miejsce na odpoczynek pomiędzy zajęciami. Obie formy mebla posiadają specjalne wnęki na książki, zachęcając tym samym do zagłębienia się w interesującą lekturę.
Na kondygnacji 3 znajdują się sale tematyczne przystosowane do takich przedmiotów jak: informatyka, plastyka oraz muzyka. Cały bok dydaktyczny, w którym odbywają się zajęcia lekcyjne połączony jest ze sobą 3 klatkami schodowymi.
Na kondygnacji „0” części administracyjnej znajduje się stołówka szkolna. Wnętrze stołówki dzielą charakterystyczne ażurowe ściany, które wyznaczają miejsca do spożywania posiłku, w których dodatkowo ukryta jest konstrukcja tej przestrzeni. Na kondygnacji powyżej bezpośrednio nad stołówką, znajduje się sekretariat oraz gabinety dyrektorów z salą konferencyjną. Na tym piętrze zlokalizowana została także biblioteka, której wnętrze podzielone zostały na dwie strefy. Mobilna ściana akustyczna pozwala na wydzielenie mniejszej przestrzeni do organizowania spotkań literackich, bądź filmowych. W głównej sali biblioteki zaprojektowane zostały regały z dostosowaniem odpowiedniej wysokości półek do wzrostu dziecka. Z formy regału „wyrasta” siedzisko umożliwiające np. siedzenie z interesującą książką. Na środku sali znajdują się ławki z krzesłami, przy których można czytać lektury bądź odrabiać zadania domowe. W ławkach znajdują się wgłębienia na przybory szkolne.
Przedłużenie pomieszczenia biblioteki stanowi zaprojektowana w holu głównym przestrzeń dedykowana dzieciom. Wysokość holu głównego (7m) pozwoliła na wprowadzenie dwukondygnacyjnego „domku czytelnika”. W przestrzeni tej na pierwszej kondygnacji znajdują się wielofunkcyjna zabudowa ścienna, w ramach której umieszczone zostały regały z książkami, skrytki z słuchawkami oraz audio bookami, jak również dotykowe panele z informacjami i grami dotyczącymi patrona szkoły.
Na kondygnacje powyżej prowadzą umieszczone zewnątrz bryły schody. W przestrzeni 2 piętra mogą odbywać się lekcje biblioteczne i spotkania literackie. Wnętrze tego pomieszczenia dostosowane zostało do projekcji filmów. Poza określonymi zajęciami dzieci w ramach przerw między zajęciami mogą korzystać z dedykowanej dla nich przestrzeni. Miejsce to pełni funkcje edukacyjne, ale również wypoczynku i zabawy. Dodatkowo w przestrzeni holu znajdują się siedziska, które posiadają miejsce na książki. Ze względu na to, że są one mobilne i lekkie, mogą być łatwo przesuwane przez dzieci i układane według ich upodobań.
Sufit holu wykonany został również jak w przypadku sal lekcyjnych oraz korytarzy z materiału polepszającego akustykę we wnętrzu. Zaprojektowane wnętrze holu głównego stanowi swoiste forum, a także miejsce integracji całej szkolnej społeczności. Hol główny z wydzielono, specjalnie decydowaną dzieciom, monumentalną bryłą. W bloku sportowym na kondygnacji „0”, „1” oraz „2” znajdują się szatnie damskie oraz męskie wraz z węzłem sanitarnym.
Na kondygnacji „0” znajdują się trzy małe sale do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. Na kondygnacji „1” znajduje się natomiast duża sala sportowa z balkonem umożliwiającym oglądanie zawodów sportowych. Posadzki w całym obiekcie szkolnym wykonane zostały z tworzywa sztucznego, odporne na duże natężenie, o odpowiednim współczynniku ścieralności, dostosowanego do obiektów edukacji. Stolarka okienna oraz drzwiowa w cały budynku szkolnym została zaprojektowana w ten sposób aby nadać wnętrzu oraz architekturze nowoczesny charakter.
Na terenie obiektu szkolnego zostały wprowadzona identyfikacja wizualna pomagająca orientować się dziecku w danej przestrzeni. Kolorystyka wnętrza utrzymana została w odcieniach szarości, bieli z dominantą kolorystyczną w postaci koloru żółtego, który poprawia nastrój, wyzwala optymizm oraz pobudza twórcze myślenie.
Centrum Przeciw Wykluczeniu Społecznemu Łódź
Centrum Przeciw Wykluczeniu Społecznemu Łódź
Projekt Centrum Przeciw Wykluczeniu Społecznemu w magazynach Scheiblera przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi. Opracowanie uwzględnia model funkcjonowania instytucji pozwalającej walczyć z tym negatywnym zjawiskiem społecznym.
Centrum obejmuje trzy pofabryczne budynki o łącznej powierzchni 7.020 m2, które zostały wzniesione w latach 1887-1910. Należały do Karola Scheiblera i służyły jako magazyny do składowania surowców bawełnianych oraz gotowych wyrobów tekstylnych.
W czasach II Rzeczypospolitej weszły w skład największego w Polsce koncernu branży włókienniczej powstałej w wyniku połączenia zakładów Scheiblera i Grohmana. W czasach PRL koncern przejęło państwo, które przekształciło je w Zakłady Przemysłu Bawełnianego ‘’Uniontex”, które upadły i zostały sprzedane z powodu zmian polityczno-ekonomicznych w 1989 r.
W jego skład wchodzą 3 pofabryczne budynki. Do dwóch pierwszych budynków znajdujących się najbliżej ul. Tymienieckiego wchodzimy głównym wejściem, które prowadzi do potężnego przeszklonego patio znajdującego się między nimi. Przestrzeń tych budynków została podzielona na część administracyjną i dydaktyczną. Dodatkowo poruszanie się po tej przestrzeni mają ułatwić punkty z mapami obiektów i dokładnymi informacjami jak dotrzeć do danego miejsca. Każde piętro trzech budynków ma przypisany swój kolor, który ujawnia się w identyfikacji graficznej, czy w meblach. Naprzeciwko wejścia po obu stronach znajdują się lady recepcyjne, a za nimi windy prowadzące na wyższe piętra. Po wejściu do patio w budynku znajdującym się po prawej stronie na parterze znajduje się małe przedszkole, w którym osoby przychodzące na zajęcia do Centrum mogą zostawić swoje dzieci pod opieką wychowawców. Znajduje się tutaj również poczekalnia z ogólnodostępna salą komputerową.
Na I piętrze znajduje się część administracyjna, w której skład wchodzi biuro administracyjne, biuro aktywizacji zawodowej, biuro szkoleń i edukacji, biuro porad finansowych oraz psycholog.
II piętro jest kontynuacją części administracyjnej, gdzie znajduje się biuro przedsiębiorczości, biuro porad prawnych, gabinet psychologa, biuro pomocy zdrowotnej oraz biuro do spraw pomocy mieszkaniowej. Na każdym piętrze w tym budynku znajdują się toalety oraz drogi ewakuacyjne z budynku.
Natomiast budynek znajdujący się po wejściu z lewej strony przeznaczony jest na część dydaktyczno-edukacyjną. Wchodząc bezpośrednio z patio naprzeciw mamy klatkę schodową prowadzącą na wyższe piętra, po środku przestrzeni znajdują się boksy przeszklone po bokach, które służą jako sale wykładowe. W ścianach boksów od strony klatki schodowej zamaskowane są szafki przeznaczone na szatnie. W przypadku zaistnienia potrzeby na prowadzenie kilku zajęć jednocześnie w mniejszych grupach istnieje możliwość podzielenia przestrzeni boksu na dwie, trzy bądź cztery sale dzięki systemowi ścianek mobilnych. W przestrzeni wokół sal wykładowych znajdują się mobilne systemy siedzisk, które można zestawiać ze sobą w dowolny sposób, dzięki czemu członkowie Centrum mogą wykorzystywać tą przestrzeń, np. jako poczekalnie na zajęcia, czy miejsce spotkań. Za salami wykładowymi na parterze znajdują się także warsztaty przeznaczone do szkoleń do zawodu ślusarza czy stolarza.
I piętro jest zaprojektowane analogicznie jak parter, natomiast na II piętrze boksy przeznaczone są już konkretnie na sale komputerowe. Na każdym piętrze w tym budynku znajdują się również toalety oraz drogi ewakuacyjne.
Wejście do trzeciego budynku znajduje się naprzeciwko wyjścia z patio, do tego budynku możemy również bezpośrednio dostać się omijając podwórkiem wcześniej opisane budynki. Poruszanie się w tej przestrzeni ułatwia również identyfikacja graficzna z mapami obiektu oraz kolorami użytymi analogicznie jak w pozostałej części Centrum. Po wejściu udając się w prawą stronę znajduje się stołówka, a na antresoli kawiarnia. Kierując się natomiast w lewo trafiamy do recepcji hostelu.
Na I piętrze znajduje się hostel oraz wejście do części edukacyjno-dydaktycznej, która zawiera tutaj jedną dużą pracownię artystyczną do rysunku lub malarstwa, z możliwością podzielenia ją na mniejsze pracownie dzięki systemowi ścianek mobilnych. Przewidziane są tutaj również trzy pracownie fotograficzne z dostępem do ciemni oraz magazynku.
Na II piętrze również znajduje się hostel i duża pracownia artystyczna z ściankami mobilnymi umożliwiającymi podział jej na mniejsze sale oraz pracownia krawiecka z osobnymi przestrzeniami magazynowymi. Na każdym piętrze w tym budynku przewidziane są toalety oraz droga ewakuacyjna.
Projekt apteki w Poznaniu
